Blog Arşivleri

İmam Gazali – Nefsi Yenmek

SUÇLU BENİM!! EBEVEYN OLARAK

Nasıl ve nereden başlasak?Sokaklardan mı,hanelerden mi,okullardan mı,işyerlerinden mi,camilerden mi?Bu konuyu düşününce dilim tutluyor desem yalan,tutulmuyor desem yalan.Edep,Erkan,Terbiye,Ahlak….Yoksa isyan mı deseydim?hepsi ortadan kalkınca,yeni nesil adını isyan koymuş bunun.Amiyane,ben yoldan çıkmak diyorum buna.

Başlık namına hangisini koysam diye üç gündür düşünür dururum acizane.Hepsi birbirinden önemli hayat içinde.

“Ne oluyor gençler!!”diye haykırasım geliyor her otamda.Yalnızlığım büyüyor hepten.Küçüğünü kollamamak,büyüğünü “hiçe saymak” maarifet mi oldu bu devirde?Evet,aynen öyle oldu.Küstahlığı hayatının olmazsa olmazı haline getirdi güvendiğimiz bu dağlar.Sakın yanlış anlaşılmasın.Asla onları suçlamıyorum.Onları yetiştiren ebeveynlerde arıyorum kabahati.Yüksek okumak hatırı sayılır olmakla eş anlamlı oldu çıktı günümüzde.

Ağzına gelen her lakırdıyı ortalık yere salya sümük fışkırtmak beceri oldu alemde.Hele hele kızımı okula bırakırken gördüğüm manzaralar beni hepten yıldırmak üzere.Sokak ortasında birbirinin saçını başını çekiştirip,külhanbeyi naraları atan kızlar! hepten canımı acıttı geçende.Bu demek değil ki kabalık erkeğe yakışır.Aklımdaki “adam”tezahüründe Efendim,Peygamberim,Rehberim(s.a.v) var.Ve O’da(s.a.v)bir erkek.Ve tüm dünyaya miras bıraktığı insanlık dersini okuyunca satır satır, insanı kadın- erkek diye ayırmayı bırakıyorsunuz elbet.Çünkü Resul’ün(s.a.v)çağrısı çağlar ötesine.

Görüyorum ki,artık mesele:oku yavrum,diplomanı al bir de bol paralı bir iş bul….Hayat bundan ibaret değil ana-babalar!gitgide yozlaşıyor gitgide yalnızlaşıyor gitgide pervasız oluyoruz.Apartmanlarda birbirimizin yüzüne bakmaz olduk,vereceğimiz bir selamken,çıkarımız yoksa onu da ciddiye almaz olduk.bu gün hatırını sorduğum insanlar,arkasını dönünce:acaba maksadı ne?der olmuş.ağlamaklıyım 😦

Dostluklar yalan sayılır olmuş ne acıdır ki.Arkadaşlar fırsat kollar olmuş birbirinin gözünü oymak için.Çok değil,şundan 30-40 yıl önce ahiretliği olurdu insanların.En mahremini bilirlerdi de gene de konuşmazlar,sır vermezlerdi herkesin içinde.Onlar birbirlerini tembihlerdi”ölünce beni sen yıka”diye.Eminlerdi çünkü dostlarından.Ki ne önem arz eden bir meseledir son abdest.Ağza verilecek son su damlası,duanı edecek gönül yoldaşı tarafından dökülürdü.Ve o suyla beraber bir kaç damla gözyaşı.Onları sakin tutan sebep ise kavuşmaya az kalmış olması.

Ölümü sık anar,sık sık nasihat ederlerdi gençlere.O nineler büyüttü bizi.Unutacak kadar zaman geçmedi ki üzerinden hanımlar bize ne oluyor böyle?Ne oluyor da evlatlarımızı bu kadar kalın,bu kadar vurdumduymaz,bu kadar düşüncesiz ve bu kadar bencil yetiştirdik?O nineler bir kusur mu işledi bize karşı da tüm hıncımızı evlatlarımızdan çıkarır olduk?Onlardan önce bırakıp gideceğimizi düşündüğümüz dünyaya(ki Allah sıralı,hayırlı ömür versin) bu kadar hor bu denli destursuz, insan suretli varlılar yetiştirmemizin asıl sebebi nedir?

“Bu alemde babana bile güvenmeyeceksi”düsturu!! almış boyunu uzamış gidiyor gençlerin arasında.Bu ne alçakça bir tanımlamadır.”Efendimiz(s.a.v) buyurdu ki:Babaya itaat Allah’a itaattir,babaya isyan Allah’a isyandır(Tirmizi).Hele ki “inandım”diyen ana-babanın evladına bunları öğretmemesi. evlada ne büyük bir zulümdür!”Bereket büyüklerle beraberdir”düsturunu neden veremedik onlara?Çünkü,ellerinden tutup mescidlere yol almadık.Peygamberi hayat tarzını benimsetmeyi unuttuk bi aralar zihinlerimizde.Hatırladığımız zaman da iş işten geçmiş oldu.

Onların zihinleriyse artık,popta,jazda,konserde,giyimde,gezmekte,hayat kısa tadını çıkarda..hülasa-i kelam ne kadar günah varsa akıllar onda.Günah lafzının da içi hepten boşalmış durumda zihinlerinde.Ne için günah,ne için yasak biz öğrenmeden onlara ne verecektik?Kültür namına ezberledikleri şeylere bakıyorum da hele,onlara hiç bir fayda sağlamayacak içi boş dünyalık meseleler.Hani bizim malayani dediğimiz şeyler.Malayani ile açıklanamayacak kadar aşağı hatta bazıları.Hangi filmde kim oynamış,nasıl bakmış,ne demiş,ne usta oyuncuymuş,falan partide ne giymiş,kaç sevgili değiştirmiş,hangi kerameti kendinden menkul dergiye kapak olmuş vs..vs..?

Ölümün hızla yaklaştığını neden öğretmedik onlara.Konusu açıldığında”susun” aman anmayın demekle kurtulacağımızı mı sandık acaba?Kaç şişe şarap bitirirse kıymeti o kadar artacak sanan akıllar kimin cebinden çıktı?Bir gecede bilmem kaç kişiyle düşülen zina tuzağından neden bahsetmedik hiç.Ayıp mıydı,günah mı?Şeriatin ayıbı olmaz.Her olduk olmadık şeye günah yaftası yapıştırmakla müslüman olunmuyor işte.Evlerimizi bir eğitim yuvasına çevirmediğimizden olsa gerek”sus pus” ortamlarda yetişen,bunu yaparken de tv’lerde her türlü yenilen herzeyi seyreden sübyanlar işte bu hale geldiler.Ahlaka mugayir herşey içselleşti,hazm edildi şimdi  onu dökmek zamanı.İlim olsa yayılırdı ama bu pislik misali dökülüyor paçalarımızdan.

Her başlayan cümle küfürle başlıyor her bitiş bir küfür.Kimse duymadım,görmedim demesin.Lise çıkış saatlerinde 10 dakikalığına sokakta olmanız yeterli.Fazla emek harcamanıza gerek yok.Çıkın bir dolaşın ve görün yaşanan müptezelliği.Tekrar söylüyorum:suçlusu asla onlar değiller.Duacıyım ki:Allah’ım inayet eylesin de hallerini düzeltsinler.amin.

Bir daha aklımdan geçirdim de gördüklerimi,nasıl ana-baba olacaklar,nasıl geçirecekler yeni nesillere bilgilerini,aklım almıyor?Dönüp sertçe uyarıyorum bazılarını ve gördüğüm manzara beni hayrete düşürmeye yetiyor:Abla,ÖZÜR DİLERİM,KUSURA BAKMA!Üzülüyorum bu sefer.Anlıyorum ruhu boş değil,hala utanması var bazısının.Ümitvarım aslında,bu kadar karamsar konuştuğuma bakmayın.Hep iddia ettiğim bir mesele vardır:”ana-baba mürşid gibi olmalıdır “diye.Önce kendini terbiye edip güzelce tornadan geçirecek sonra da yaşayarak ve anlatarak bunu kendi nesillerine aktaracak.Netekim,küp içindekini sızdırır.Bizde olmayan bir şeyi evlatlarımıza vermemiz mümkün değil.Onlara bırakacağımız en güzel miraz güzel ahlak olmalı.Ahlakı güzel olanın da bahtı her yerden güzel olur zannımca.En azından hastalanmaz,depresyona girmez ve en kötüsü canına kıymaz.Nicelerini duyuyoruz ki her gün,derin mutsuzlukları sebebyle,hayatlarına bir anlam katamadıkları için canlarına kıymışlar.Allah’ım böyle kötü bir felaketten cümlemizin evlatlarını ve kendi nefislerimizi korusun.amin.

Aslında satır aralarına konacak o kadar daha kelam var ki gecelerce konuşsak bitmez.Şimdilik burada keselim hayırlısıyla.Sürç-i lisan ettiysek affola.Hatalar bizden güzel olan her şey Rahman olan Rabbim’den(azze ve celle)

Dua edin,Söyleyen sizden daha çok ders alsın.Allah’a emanetsiniz efendim.

esselamu aleyküm ve rahmetullahi ve berekatüh